Wat kunnen honden ons leren over het verwerken van vreselijke gebeurtenissen?
Wereldwijd zijn er miljoenen menselijke slachtoffers van verwaarlozing, afwijzing, onrecht en geweld. Het grootste gedeelte van die mensen kost het jaren van helen, worstelen en therapeutische begeleiding voordat het hen lukt het verleden een plekje te geven; velen slagen er nooit in om hun pijn achter zich te laten en zich weer op de toekomst te richten. Dat komt gedeeltelijk doordat wij mensen zijn gezegend en vervloekt met sterke, diepe en zelfs filmachtige herinneringen.
Maar het is ook een feit dat veel mensen wennen aan hun pijn en zich zo sterk gaan identificeren met hun rol van slachtoffer, dat ze zich sterk vastklampen aan trauma’s uit het verleden, zelfs als hun de kans wordt geboden ze los te laten.
Hieronder geef ik je een aantal punten hoe honden vergeven en verder leven.
-Honden kunnen geen abstracte betekenis geven aan gebeurtenissen in hun leven. Ze kunnen alleen associatieve verbanden leggen met die ervaringen.
-Honden kunnen nieuwe, positieve associaties vormen met vroegere gebeurtenissen en doorgaan met hun leven.
-Honden hebben het natuurlijke vermogen elk moment volop te beleven, en dat stelt hen in staat te genieten van het hier en nu.
-Doordat voor honden alleen het hier en nu ertoe doet, hebben ze de vrijheid om beperkte trauma’s uit het verleden los te laten.
Ik ben bijna elke dag van mijn leven met een roedel honden in de weer, dus ze hebben een hele sterke invloed op me. Of ik nu met de honden in de bossen aan het lopen ben, met ze aan het joggen of fietsen ben langs verschillende weilanden of met een cliënt werk om hem te helpen zijn hond weer in balans te krijgen. Ik ben blij dat ik net als honden, het grootste gedeelte van mijn tijd in het nu kan leven.
2 reacties
Klopt, onze zwaar mishandelde Turkse kettinghond, was begrijpelijk voor alles en iedereen bang, het heeft ons bijna 6 maanden gekost, om haar vertrouwen te winnen (ze werd niet meer bij iedere beweging van ons wakker en lag heerlijk in coma) nu na 5 jaar zien mensen die haar verleden niet kennen een normale soms ietwat onzekere hond. Als we onderling ruzie hebben en mijn man verheft zijn stem is ze nog wat angstig en zoekt mij of andere plek op. Maar dat is ook het enige wat ze er nog aan over heeft gehouden. Momenteel heeft ze forse artrose dus mag (beide voorpoten) vooralsnog niet met andere honden spelen, hierdoor merk je haar frustratie. We compenseren door haar geestelijk uit te dagen dmv braintraining. Zo heb ik ook een band met haar opgebouwd. Nu houdt ze van knuffels er is geen grotere knuffelkont dan onze schat. Stoppen we tikt ze ons aan dat we door moeten gaan. Enfin je merkt alleen nog eea bij harde mannelijke stemmen, maar verder heeft ons harde werk geloond. Ze heeft zo’n lief karakter je zag dat ze de mens wilde vertrouwen. Het gastgezin waar we haar 5 jaar geleden vandaan hadden hebben haar dit jaar weer gezien en kende haar verleden, maar waren verbaasd wat wij met haar hebben bereikt.
Hey Martine,
Zo zie je maar weer, vertrouwen kost tijd.
Super dat jullie zover gekomen zijn.
Met vriendelijke groet,
Eddy Eelsing
Hondengedragsdeskundige en coach